In 2006 is de stichting Roombeekkunst opgericht.
Nu in 2016 bestaat de stichting 10 jaar.
dinsdag 26 januari 2016
donderdag 11 juni 2015
dinsdag 16 december 2014
Oprichting Stichting Roombeekkunst 2006
Nieuwe stichting kunstenaars
ENSCHEDE - Eerst waren er dertig
deelnemende kunstenaars voor de grote groepsexpositie in het Balengebouw
in Roombeek, maar de teller staat nu reeds al 35. Nog voor de officiële
oprichting wordt de stichting Roombeekkunst al met veel enthousiasme
begroet.
Komende maandag passeert de
stichtingsacte bij de notaris die zo vriendelijk was, daar geen geld
voor te vragen. Dat komt goed uit, want geld heeft de stichting
Roombeekkunst niet. Een onderkomen wel, want de stichting zetelt
voorlopig in het Balengebouw aan de Schurinksdwarsweg. Tot het moment
waarop dit karakteristieke pand een andere bestemming krijgt, blijven de
kunstenaars er zitten. Ze presenteren zich met de groepsexpositie
Transformatie, van 5 tot 26 februari in het Balengebouw.
Isidoor Lulofs, een van de kunstenaars die na de vuurwerkramp terugkeerde naar Roombeek, is voorzitter en penningmeester. Marc Otte treedt op als secretaris. Voor hen is de komende expositie een goed moment om uit de negatieve spiraal te komen. ‘Sommige kunstenaars zijn nog altijd bezig, hun plek te hervinden. We hopen dat deze expositie voor hen een goed podium is om het trauma van de ramp te verwerken. Dat ze nu weer eens een keer naar buiten treden. Even hebben we overwogen om ons de Stichting Schop Onder de Kont te noemen’, lacht Lulofs. ‘De nasleep van de ramp kost ontzettend veel energie’, weet ook Otte. ‘Bij sommige kunstenaars is er nog altijd veel verbittering omdat ze door de vuurwerkramp het hele oeuvre kwijt zijn.’
Lulofs en Otte tonen zelf ook werk op de groepsexpositie. Zij beschouwen Roombeek als ‘een speeltuin voor volwassenen’, met het Balengebouw als epicentrum. Tot grote verrassing van Lulofs is het balletje dat hij opgooide spontaan verder gerold. Vanuit de centraal gelegen broedplaats voor creatief talent, wil de stichting Roombeek veroveren. Het is per slot van rekening een wijk met een rijk verleden. ‘En mogelijk een rijke toekomst. Daar tussenin zit een interessante chaos.’
Er volgen nog vele exposities, manifestaties en projecten. Niet alleen in en rond het Balengebouw, maar ook in leegstaande bedrijven en winkels. Alle kunstuitingen zijn bedoeld om de Roombeekbewoners tot elkaar te brengen, onder meer door educatieve activiteiten voor jong en oud.
Maar de stichting is er ook voor de kunstenaars. ‘We moeten elkaar stimuleren om activiteiten te ontplooien in Roombeek. Verder bemiddelen we tussen kunstenaars en publiek en houden we bijeenkomsten in onze sociëteit in het Balengebouw.’
Isidoor Lulofs, een van de kunstenaars die na de vuurwerkramp terugkeerde naar Roombeek, is voorzitter en penningmeester. Marc Otte treedt op als secretaris. Voor hen is de komende expositie een goed moment om uit de negatieve spiraal te komen. ‘Sommige kunstenaars zijn nog altijd bezig, hun plek te hervinden. We hopen dat deze expositie voor hen een goed podium is om het trauma van de ramp te verwerken. Dat ze nu weer eens een keer naar buiten treden. Even hebben we overwogen om ons de Stichting Schop Onder de Kont te noemen’, lacht Lulofs. ‘De nasleep van de ramp kost ontzettend veel energie’, weet ook Otte. ‘Bij sommige kunstenaars is er nog altijd veel verbittering omdat ze door de vuurwerkramp het hele oeuvre kwijt zijn.’
Lulofs en Otte tonen zelf ook werk op de groepsexpositie. Zij beschouwen Roombeek als ‘een speeltuin voor volwassenen’, met het Balengebouw als epicentrum. Tot grote verrassing van Lulofs is het balletje dat hij opgooide spontaan verder gerold. Vanuit de centraal gelegen broedplaats voor creatief talent, wil de stichting Roombeek veroveren. Het is per slot van rekening een wijk met een rijk verleden. ‘En mogelijk een rijke toekomst. Daar tussenin zit een interessante chaos.’
Er volgen nog vele exposities, manifestaties en projecten. Niet alleen in en rond het Balengebouw, maar ook in leegstaande bedrijven en winkels. Alle kunstuitingen zijn bedoeld om de Roombeekbewoners tot elkaar te brengen, onder meer door educatieve activiteiten voor jong en oud.
Maar de stichting is er ook voor de kunstenaars. ‘We moeten elkaar stimuleren om activiteiten te ontplooien in Roombeek. Verder bemiddelen we tussen kunstenaars en publiek en houden we bijeenkomsten in onze sociëteit in het Balengebouw.’
Tubantia 7 januari 2006
zondag 3 januari 2010
bericht van Stichting Roombeekkunst
>>Inspiratiebron is de veranderende wijk Roombeek, een plek die grootse veranderingen ondergaat.
Een gestaag vorm krijgende skyline; pionierende bewoners, een deel daarvan nog altijd schipperend
met een omgeving die nooit meer de oude zal zijn. Industriële monumenten uit het textielverleden
krijgen weer betekenis als museum of appartementencomplex. Hier breekt een nieuwe tijd aan.
De tentoonstelling bleek te voorzien in een behoefte, zowel van kunstenaars als van publiek.
Een week voor de opening was de Stichting Roombeekkunst een feit. Met deze stichting willen wij
her en der in Roombeek opduiken met in het oog springende kunstuitingen. Kunstenaars die door
traumatische ervaringen met de vuurwerkramp het spoor nog bijster zijn willen wij graag een duwtje
in de juiste richting geven. Kunst opent ogen en harten, kunst kleurt Roombeek.>>
Isidoor Lulofs, bestuurslid stichting Roombeekkunst
>>We zitten op een beladen plek, onder andere twee collega’s omgekomen en complete ateliers
geruimd. Transformatie is óók een andere kijk krijgen op zekerheden en vanzelfsprekendheden. Het
wantrouwen om te handelen en te spreken, welke ik bemerk bij bijvoorbeeld onze oud AKI-directeur,
Sipke Huismans, lijkt op het trauma van het kind dat in het spel grenzen tegenkomt groter dan het
kind zelf, zoals nu de vuurwerkramp. Het kind gaat dit compenseren door alle middelen in te zetten
om de wereld naar zijn hand te zetten. Met enig geluk heeft deze overlevingsstrategie succes en en
slaagt het erin zich sociaal te vestigen. Veel volwassenen zijn kunstliefhebber of kunstenaars omdat zij
iets in de kunstwerken herkennen: schepping en herschepping. Niet uit tijdverdrijf maar uit noodzaak.
De vuurwerkramp is veel deelnemers overkomen en velen hebben vrienden die steun nodig hadden.
Opnieuw was het zaak de omgeving vorm te geven om weer grip op de zaak te krijgen.
De bezoekers van deze expositie zullen openstaan voor werken die dit aanstippen, maar ze zullen ook
zoeken naar werk waar ze zekerheden uit kunnen scheppen in de vormgeving van hun eigen bestaan.
De kunstenaar geeft zijn omgeving vorm. Dit is zijn noodzaak om zich veilig te voelen maar ook zijn
zwakte, omdat andermans vormgeving zijn wereld bedreigt.
In deze bijzondere groepsexpositie, een kunstenaarsinitiatief, krijgen we de kans om visionair te zijn:
onze scholing en talent gebruiken op een constructieve manier: kunst maken>>
Marc Otte, bestuurslid stichting Roombeekkunst
3
Een gestaag vorm krijgende skyline; pionierende bewoners, een deel daarvan nog altijd schipperend
met een omgeving die nooit meer de oude zal zijn. Industriële monumenten uit het textielverleden
krijgen weer betekenis als museum of appartementencomplex. Hier breekt een nieuwe tijd aan.
De tentoonstelling bleek te voorzien in een behoefte, zowel van kunstenaars als van publiek.
Een week voor de opening was de Stichting Roombeekkunst een feit. Met deze stichting willen wij
her en der in Roombeek opduiken met in het oog springende kunstuitingen. Kunstenaars die door
traumatische ervaringen met de vuurwerkramp het spoor nog bijster zijn willen wij graag een duwtje
in de juiste richting geven. Kunst opent ogen en harten, kunst kleurt Roombeek.>>
Isidoor Lulofs, bestuurslid stichting Roombeekkunst
>>We zitten op een beladen plek, onder andere twee collega’s omgekomen en complete ateliers
geruimd. Transformatie is óók een andere kijk krijgen op zekerheden en vanzelfsprekendheden. Het
wantrouwen om te handelen en te spreken, welke ik bemerk bij bijvoorbeeld onze oud AKI-directeur,
Sipke Huismans, lijkt op het trauma van het kind dat in het spel grenzen tegenkomt groter dan het
kind zelf, zoals nu de vuurwerkramp. Het kind gaat dit compenseren door alle middelen in te zetten
om de wereld naar zijn hand te zetten. Met enig geluk heeft deze overlevingsstrategie succes en en
slaagt het erin zich sociaal te vestigen. Veel volwassenen zijn kunstliefhebber of kunstenaars omdat zij
iets in de kunstwerken herkennen: schepping en herschepping. Niet uit tijdverdrijf maar uit noodzaak.
De vuurwerkramp is veel deelnemers overkomen en velen hebben vrienden die steun nodig hadden.
Opnieuw was het zaak de omgeving vorm te geven om weer grip op de zaak te krijgen.
De bezoekers van deze expositie zullen openstaan voor werken die dit aanstippen, maar ze zullen ook
zoeken naar werk waar ze zekerheden uit kunnen scheppen in de vormgeving van hun eigen bestaan.
De kunstenaar geeft zijn omgeving vorm. Dit is zijn noodzaak om zich veilig te voelen maar ook zijn
zwakte, omdat andermans vormgeving zijn wereld bedreigt.
In deze bijzondere groepsexpositie, een kunstenaarsinitiatief, krijgen we de kans om visionair te zijn:
onze scholing en talent gebruiken op een constructieve manier: kunst maken>>
Marc Otte, bestuurslid stichting Roombeekkunst
3
Abonneren op:
Posts (Atom)