>>Inspiratiebron is de veranderende wijk Roombeek, een plek die grootse veranderingen ondergaat.
Een gestaag vorm krijgende skyline; pionierende bewoners, een deel daarvan nog altijd schipperend
met een omgeving die nooit meer de oude zal zijn. Industriële monumenten uit het textielverleden
krijgen weer betekenis als museum of appartementencomplex. Hier breekt een nieuwe tijd aan.
De tentoonstelling bleek te voorzien in een behoefte, zowel van kunstenaars als van publiek.
Een week voor de opening was de Stichting Roombeekkunst een feit. Met deze stichting willen wij
her en der in Roombeek opduiken met in het oog springende kunstuitingen. Kunstenaars die door
traumatische ervaringen met de vuurwerkramp het spoor nog bijster zijn willen wij graag een duwtje
in de juiste richting geven. Kunst opent ogen en harten, kunst kleurt Roombeek.>>
Isidoor Lulofs, bestuurslid stichting Roombeekkunst
>>We zitten op een beladen plek, onder andere twee collega’s omgekomen en complete ateliers
geruimd. Transformatie is óók een andere kijk krijgen op zekerheden en vanzelfsprekendheden. Het
wantrouwen om te handelen en te spreken, welke ik bemerk bij bijvoorbeeld onze oud AKI-directeur,
Sipke Huismans, lijkt op het trauma van het kind dat in het spel grenzen tegenkomt groter dan het
kind zelf, zoals nu de vuurwerkramp. Het kind gaat dit compenseren door alle middelen in te zetten
om de wereld naar zijn hand te zetten. Met enig geluk heeft deze overlevingsstrategie succes en en
slaagt het erin zich sociaal te vestigen. Veel volwassenen zijn kunstliefhebber of kunstenaars omdat zij
iets in de kunstwerken herkennen: schepping en herschepping. Niet uit tijdverdrijf maar uit noodzaak.
De vuurwerkramp is veel deelnemers overkomen en velen hebben vrienden die steun nodig hadden.
Opnieuw was het zaak de omgeving vorm te geven om weer grip op de zaak te krijgen.
De bezoekers van deze expositie zullen openstaan voor werken die dit aanstippen, maar ze zullen ook
zoeken naar werk waar ze zekerheden uit kunnen scheppen in de vormgeving van hun eigen bestaan.
De kunstenaar geeft zijn omgeving vorm. Dit is zijn noodzaak om zich veilig te voelen maar ook zijn
zwakte, omdat andermans vormgeving zijn wereld bedreigt.
In deze bijzondere groepsexpositie, een kunstenaarsinitiatief, krijgen we de kans om visionair te zijn:
onze scholing en talent gebruiken op een constructieve manier: kunst maken>>
Marc Otte, bestuurslid stichting Roombeekkunst
3
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten